84 more years!

Eergisteren overleed de oudste persoon ter wereld, Gertrude Weaver. Ze had deze eer een week lang in haar bezit. Honderdzestien jaar heeft ze het volgehouden.

De oudste man die ik ken is de opa van mijn vriendin. Boven zijn telefoon hangt een lijstje met telefoonnummers, waarvan iets meer dan de helft van de namen doorgestreept is. Niet omdat ze een ander nummer hebben, maar omdat ze dood zijn. Als je 99 jaar oud bent heb je al veel mensen zien gaan. En hoewel hij altijd vrolijk is, en nog altijd sneller wandelt dan ik, lijkt nóg 17 jaar me toch wat veel van het goede.

Het nieuwsbericht over Gertrude Weaver en het telefoonlijstje van opa doen me denken aan een quote van Michael Douglas die ik een tijdje terug las. En dan bedoel ik niet ‘I’m in love with you already, but I’ll nail you anyway’, hoewel die ook erg inspirerend is. Ik dacht aan iets wat hij laatst in een interview zei: iedereen wil oud worden, maar niemand wil oud zijn.

Ik, als twintiger, vond het best logisch klinken. Maar ondertussen maken we mensen wel steeds ouder. Er zijn wetenschappers die denken dat de eerste mensen die 200 worden al geboren zijn. Tweehonderd jaar! Dat zijn dus mensen die meer dan 100 jaar pensioen hebben. Over het feit dat ze 100 jaar een gewild (en duur) plekje in het bejaardenhuis bezet houden en ons bakken met geld kosten wil ik het nog niet eens hebben. Ik ben benieuwd naar het waarom. Waarom willen we 200 kunnen worden? Hoe leuk is het nou echt om oud te zijn? Tuurlijk, iedereen wil kinderen en kleinkinderen zien opgroeien. Maar zijn achterkleinkinderen en betachterkleinkinderen ook echt nodig? Die laatste groep komt echt niet meer op bezoek op zondag hoor.

Maar wat ik me echt afvraag, is wie de motor is achter het steeds ouder worden. Zijn het, zoals Dr Ian Malcolm al zei in Jurassic Park (dat toevallig ook over stokoude dieren gaat), wetenschappers die de grenzen opzoeken zonder na te denken of dit wel goed is? Of zijn het mensen met een midlifecrisis, die elke dag met een grijze haar meer en een rimpel extra wakker worden? Die voor het eerst met hun eigen sterfelijkheid geconfronteerd worden en daar iets aan willen doen? Ik geloof namelijk niet dat je Gertrude Weaver blij had gemaakt als je had gezegd dat ze nog eens 84 jaar moest.

Misschien moeten we een keer een bindend onderzoek houden onder de mensen die echt weten hoe het is. We stellen gewoon alle 90-plussers 1 vraag: Nog 100 jaar erbij, of niet? Ik denk dat ik de uitkomst wel kan raden.