De kern van energie
Dat er een probleem is met energiewinning uit fossiele brandstof behoeft geen verdere uitleg. Dat daar legio alternatieven voor bestaan zou ook iedereen bekend moeten zijn. Echter, het alternatief dat altijd het zwarte schaap is, is de energiebron waar we echt veel mee kunnen winnen (pun intended): kernenergie. Dat onder de noemer kernenergie zowel kernsplijting als kernfusie wordt verstaan is jammer. De twee hebben weinig met elkaar te maken, behalve dat de energie die vrijkomt voorheen bindingsenergie in de atoomkern was. Kernsplijting breekt een zwaar atoom, bijvoorbeeld uranium, uiteen in brokstukken. Deze (veelal radioactieve) brokstukken hebben bij elkaar opgeteld minder bindingsenergie dan de oorspronkelijke kern waardoor de overgebleven energie vrijkomt en wordt gebruikt om stroom op te wekken. Bij kernfusie gebeurt het tegenovergestelde: zeer lichte atoomkernen worden hard genoeg tegen elkaar gesmeten dat ze blijven plakken, en de bindingsenergie van het product is kleiner dan die van z’n bouwstenen (sterren doen dit!). Merkwaardig? Ja, maar de bindingsenergie per atoomkerndeeltje heeft een maximum rond het aantal kerndeeltjes in een ijzeratoom. Daarboven levert kernsplijting energie op, eronder kernfusie.
Er zijn ongelukken gebeurd met kern(splijting)centrales. Dit kan desastreuze gevolgen hebben. Het meest desastreuze gevolg is de teloorgang van het imago van kernenergie. Wet- en regelgeving omtrent kerncentrales stammen grotendeels uit de jaren tachtig, de beveiligingssystemen zijn iets nieuwer, maar de methode van afvalopslag en -controle lijken wel uit de Middeleeuwen te stammen. We weten heus wel hoe we die radioactieve materialen moeten opslaan, alleen dat kost geld (het zou daar eens niet om draaien …) In plaats van te kiezen tussen het ofwel voor veel geld goed te doen, ofwel helemaal niet, wordt voor een ondoordachte middenweg gekozen: we doen het matig en goedkoop. Met alle gevolgen van dien. Dit betekent niet dat we het niet zouden kunnen. Een dergelijke investering van een overheid zou niet misstaan tussen alle andere investeringen om van onze wereld een leefbaardere planeet te maken.
De onterechte publieke opinie over kernsplijting heeft ook zijn weerslag op kernfusie. Hierbij is geen enkele van de producten schadelijk. Het is technisch nog moeilijk om condities te creëren zodanig dat het proces voor een fatsoenlijke tijdsduur meer energie oplevert (door de fusie) dan dat het kost om de centrale op gang te houden. Een kwestie van investeren. Alweer! Is dan echt het enige probleem dat het woord kernfusie met de lettergreep ‘kern’ begint? Bedenk een veilig klinkende term, en go!
RT @kafBlog: Nieuwe column: De kern van energie ( Marcel ) — http://t.co/fYdpVFZWLR #Kaf #Nieuw
Knuffelenergie? knuffelsplitsing and knuffelfusie?