Elektrische Schok
Alles moet elektrisch. Als het aan de regering ligt ook, of beter gezegd, vooral auto’s. Want elektrisch is groen en dus schoon, toch? En zo niet, dan is het in elk geval hip, dat elektrische. Vanaf 2025 geen verkoop meer van benzine- of dieselauto’s is het plan. Dat klinkt heel mooi natuurlijk, alleen nog maar stille, elektrische wagentjes die over onze wegen zoeven. Geen smerige uitlaatgassen meer wanneer je in de file staat of door de stad fietst, heerlijk.
Maar is de realiteit echt zo rooskleurig als het plaatje dat ons wordt voorgeschoteld? Ik weet dat er in Nederland veel wordt nagedacht over energieopslag en de verdeling van energie op piekmomenten. Maar wat nou als er ’s avonds na het eten, zo rond een uur of 7, ineens een paar miljoen auto’s ‘aan de oplader wordt gelegd’? En weet iemand al hoeveel dat autootje laden ons precies gaat kosten? Om over de hogere aanschafprijs, de lagere actieradius en schaarse oplaadpunten nog maar te zwijgen.
Momenteel heeft iedereen één (of twee) telefoons en een laptopje op te laden elke dag, dat stelt per persoon waarschijnlijk niet zo heel veel voor.
Maar een auto, en zeker een auto die een beetje iets presteert in termen van afstand en de welbekende paardenkrachten, is echter van een compleet andere orde van grootte. Al helemaal als we er daar dus ineens ettelijke miljoenen –Nederland telt momenteel meer dan 8 miljoen auto’s – van stroom moeten gaan voorzien. Om met de woorden van mijn Top Gear held Jeremy Clarkson te spreken: dan moeten onze elektriciteitscentrales direct in standje ‘Defcon a million’.
Dit is waar het interessant, of beter gezegd problematisch, wordt. Het overgrote deel van onze elektriciteit wordt momenteel namelijk opgewekt met behulp van aardgas (40% in 2015), op de voet gevolgd door aardolie en steenkool. Hoeveel procent komt van hernieuwbare bronnen vraag je je af? Maar liefst 4.2%. Ja, daar was ik ook even stil van.
Terug naar onze schattige, elektrische karretjes waar we vanaf 2025 massaal voor (moeten) gaan kiezen. Drie keer raden wat dit betekent voor de hoeveelheden aardgas, aardolie en steenkool die we nodig hebben om onze groene vierwielers van stroom te kunnen voorzien. Dag in dag uit. De productie daarvan, als die het al aankan, zal door het dak gaan, met alle gevolgen van dien. Hoe groen is dat elektrisch rijden dan eigenlijk nog vraag ik me af?
Het goede nieuws is, we hebben ruim acht jaar om hier nog eens heel diep over na te denken. Kan de regering wellicht ook naar alternatieven zoals waterstofauto’s kijken. Misschien kunnen wij in de tussentijd alvast de auto wat vaker laten staan, onze extra zitplaatsen aanbieden via BlablaCar en voor de zekerheid -je weet immers maar nooit- wat aandelen in een Russisch gasbedrijf kopen.