Het einde is nabij
‘Sarah, jij moet!’ Ruud kijkt boos. Sarah schrikt wakker uit haar dagdroom. Ze kijkt naar Mieke, de souffleur, want ze heeft geen idee wat haar tekst op dit moment is. Er wordt naarstig in het tekstboekje gezocht en na een tiental diepe zuchten uit verschillende richtingen is de tekst zachtjes te horen. Sarah begint al met praten voordat Mieke klaar is. Ze wist het wel, ze was met haar gedachten gewoon ergens anders. Net als de rest van de groep, overigens. Hun basisschoolperiode komt binnenkort tot een einde. Dan moeten ze afscheid nemen van de juffen en meesters, het vertrouwde gebouw en elkaar. Dit idee landt langzaam bij iedereen. Op dit moment moet er geoefend worden voor de musical en tussendoor zijn er nog genoeg dingen te leren, want we hebben de methodes nog lang niet uit. Het schoolkamp van volgende week is ook een hot item: de dagen (en nachten) dat alles mag en alles kan!
De Cito Eindtoets is in april geweest. Vóórdat ze deze maakten, was het advies voor de middelbare school al bekend. Dus deze laatste maanden, waarom zitten deze onwelriekende jongelingen hier eigenlijk nog? Waarom zouden ze nog naar ons luisteren, zijn de lessen niet facultatief? Deze vragen borrelen in hun puberhoofden op en de antwoorden laten zich raden. Dit resulteert in een bijzondere laatste periode met grote ups en downs. Veel eigenschappen van kinderen worden in deze laatste weken uitvergroot, zowel positief als negatief. Wow, die kan goed zingen. Maar die daar, die voert geen reet meer uit. En ondertussen moeten ze nog even leren wat functiewoorden zijn en hele getallen delen door breuken. Juist, ja. Dat gaat hem niet meer worden.
Als leerkracht dien je in deze laatste periode je beroep iets anders te benaderen: je bent vanaf mei niet enkel meer juf of meester. De functieomschrijving zou kunnen zijn: theatermaker, docent dans, decorbouwer, kledingcoach, medewerker binnenschoolse opvang, bezigheidstherapeut, kampdirecteur en –opzichter, boeman. En ga zo maar door. Je hoort leerkrachten weleens over werkdruk; de leerkracht van groep 8 hoor je daar in deze periode niet over, want deze heeft het veel te druk om te klagen. Werkweken van ruim 60 uur zijn geen uitzondering. Slapen doe je wel in die zes weken vakantie.
Kinderen voor kinderen heeft een liedje gemaakt over dit fenomeen: ‘De Laatste Schooldag’. Dat is de dag dat groep 8 definitief het nest verlaat. Mijn collega’s en ik zetten dit nummer regelmatig op tijdens de afscheidsavond of de laatste avond op kamp (als de kids total loss zijn) om te kijken of ze het stoer doen kunnen volhouden. Meestal niet. Een beetje sadistisch is het wel, maar, weet je lieve kinderen, het komt wel weer goed. Gna gna.
Zo herkenbaar, Bas!
Respect hoor, voor alle mensen die “voor de klas staan”. En zeker voor de leerkrachten van groep 8. Ik wens ze van harte een fantastische vakantie toe!
Zo herkenbaar, Bas!
Respect hoor, voor alle mensen die “voor de klas staan”. En zeker voor de leerkrachten van groep 8. Ik wens ze van harte een fantastische vakantie toe!