Kindertijd
Als een kind zo blij was ik.
Toen ik eerder dit jaar mijn dertigste lente vierde, had ik, naast een aantal andere activiteiten, één niet onderhandelbare to do op mijn feestlijst staan. Ik had het al zo vaak stiekem willen doen, maar de angst om in mijn eentje betrapt te worden en de schaamte die het zou meebrengen, hielden me tegen. Regelmatig liep ik voorbij de plaats des onheils en zag ik er anderen onbezonnen en schaamteloos hun lusten botvieren. Een vrijheid van geest die ik bewonderde. Deze mensen hadden schijt aan heimelijkheid en kritiek, dat stond vast. Ze volgden gewoon hun gevoel. Wellicht had het ermee te maken dat ze gemiddeld vier jaar oud waren, onder invloed van impuls en vrij van enig benul.
Tomeloos gingen ze tekeer in het beklimmen van het grote net. Zonder na te denken over elke afzonderlijke stap of over hoe ze weer beneden zouden komen.
Onbevreesd suisden ze door de tunnelglijbaan, niet wetend of er licht zou zijn aan het einde. Nu eens gaven ze toe aan hun schommeldrift om daarna weer uitgekookt te balanceren op de balk onder het wakend oog van concurrentiekleuters.
En eindelijk was dan nu mijn moment aangebroken.
We liepen na een zwerftocht door de stad mijn straat in en hielden halt bij de speeltuin. Het was klokslag kindertijd.
Ik was sinds een paar uur dertig, maar aangeschoten genoeg om me als een driejarige te gedragen en ik voelde me gesterkt door mijn groepje vrienden die toch al wisten dat ik soms belachelijk was. Dus fok joe.
Met zijn vijven liepen we het terrein op, bereid tot boevigheid. Het was wel één grote zandbak. Dertig maakte zich al zorgen over de communicatie rond het uitdoen van schoenen in mijn appartement wat later, maar Drie liep giechelend achter mijn beste vriend aan die de glijbaan ging trotseren.
Aan het einde van de glijbaan bedacht Dertig zich dat ik een korte jurk aanhad en dat het er onzedig moest uitzien, maar Drie lachte onnozel naar de camera van een vriendin want zeden boeiden haar niet.
Drie wilde ook nog op de wip met een andere vriendin en Dertig vond het gênant dat mijn kant zwaarder doorwoog.
Drie ging minutenlang schommelen en werd euforisch door die kriebels in mijn buik.
Dertig vond het jammer dat ik die al zo lang niet meer had gevoeld.
En terwijl Drie zo hoog in de lucht zwierde, stond Dertig even stil bij mijn relatie met Drie, maar ook met Vijf en Elf en de rest van de bende. Vaak waren ze een hilarisch fragment dat kwam opborrelen. Als vrolijke weet-je-nogjes en vergeet-mij-nietjes.
Maar soms waren ze de kwaal geweest wanneer Negenentwintig of Achtentwintig of een andere ik iets niet had aangedurfd, onzeker was geweest of zich door iemand had laten beheersen. Zij gingen dan huilen of vechten of panikeren. Dertig had ondertussen wel in de gaten hoe dat kind in mij nog elke dag de boel kon verzieken, maar koesterde haar ook. Het kind had dus glow-in-the dark sterren tegen de slaapkamermuur kleven omdat ze dat zo magisch vond en Dertig vond het decoratief verantwoord. Ze had een knuffel in bed omdat ze anders alleen moest slapen en Dertig vond het een geschikte tochtvanger voor de gaten die de dons ter hoogte van mijn hals openliet. Ze ging bij Blokker altijd naar de Barbies loeren als Dertig er toch moest zijn voor nutsvoorwerpen. Ze mocht meebrullen met lelijke 90’s hits zonder de juiste woorden te hoeven kennen, kreeg Sinterklaassnoep op de gezegende dag en bleef soms tegen beter weten in geloven in mirakels en sprookjes.
Drie en de innerlijke kinderen van mijn vrienden waren nu wel uitgespeeld en moe. We gingen naar huis, deden onze zanderige schoenen uit in het halletje en gingen slapen. Terwijl ik langzaam indommelde, wenste ik Drie, maar ook Eén, Acht en de rest van de bende een gelukkige verjaardag en dankte hen voor elke verjaardag die ze onderweg naar Dertig betekenis hadden gegeven. Ook al waren het soms kleine fuckers.
Mijn drie kwam onlags piepend tot stilstand op de glijbaan van station overvecht =/ Het gewicht van 31 hielp blijkbaar niet mee.
De vraag is of we dan wel of niet van een afgang kunnen spreken
http://imgur.com/b0Cpab5
Hahahaha -zip-