Liever naar school
‘Maar vind je het dan niet leuk op de BSO?’ vroeg ik.
‘Jawel, maar ik ga liever naar school.’
Het meisje dat ik tussen de schoolvakanties in de klas heb, draalde nog even in de deuropening en stortte zich daarna weer in het urenlange feestgedruis dat buitenschoolse opvang heet.
Dit korte onderhoud zette me aan het denken. Ik mag dan toevallig één dagje naar school zijn gekomen in de kerstvakantie om voorbereidingen te treffen voor de komende schoolweken, de ouders van deze jongedame werken gewoon dagelijks door, ook tussen Kerstmis en Nieuwjaar. Voor hun dochter betekent dit: elke dag van 8 tot 18 uur verplicht spelen met al dan niet bevriende lotgenoten.
Dat leek mij in eerste instantie nog niet eens zo vervelend, moet ik zeggen. Lekker spelen met allerlei materialen en snoeihard muziek draaien op die verdwaalde radio in het gebouw.
Even terug in de tijd: mijn moeder stopte met werken toen ik geboren werd. Na een bevalling van een gedrocht van 10 pond kan ik me dat levendig voorstellen. Maar goed, ik hoefde na school dus niet door derden opgevangen te worden. ‘Ons mam’ zat klaar, gewapend met thee en biscuitjes. Ook sprak ik regelmatig af bij vriendjes of bij ons thuis. GI Joe, Super Mario, you name it. In tweede instantie moet ik bekennen: dat lijkt me echt veel leuker dan het verplicht spelen onder professionele leiding. Niemand stuurt zijn kroost voor de lol naar de opvang (hoop ik), hoe goed deze over het algemeen ook geregeld is. Pap én mam zullen gewoon moeten blijven werken na het produceren van nageslacht. Hypotheek, auto, energie, eten, telefoonabonnement, het kost potverdomme allemaal geld. Dat moet dus in het laatje worden gebracht. Hoe mijn ouders dit vroeger regelden weet ik niet, maar tegenwoordig is het voor veel ouders klaarblijkelijk niet meer te doen om er voor je kinderen te zijn na school.
Vorig schooljaar mocht ik iedere maandagochtend in de kring horen dat menig leerling in mijn klas zich vol tegenzin uit bed en naar school had moeten slepen. Zoveel zin had men in weer een dagje leren onder mijn vleugels. Ik ben hieraan gewend geraakt: school sucks gewoon, oké. School is een noodzakelijk kwaad, niets meer en niets minder. Maar wat hoor ik nu: ‘Ik ga liever naar school.’ En hoewel hieraan wellicht stierlijke verveling en oneindige ergernissen ten grondslag liggen, onderdruk ik mijn glimlach niet.
Laatst sprak ik een directrice die mij voorhield dat de medewerkers van de kinderopvang het daar niet altijd gemakkelijk hebben: per jaar hebben die in hun contract ongeveer 20 uren zonder verantwoordelijkheid voor kinderen, dus voor voorbereiding, administratie en dergelijke. Wij leerkrachten hebben hiervan een ultra multi-veelvoud. Dus eh… ik ga denk ik ook liever naar school.
@hapschlack ik ken een kind dat 3 dagen op de BSO zit terwijl moeder thuis is, weet niet wiens wens dat is