Motoren op de snelweg: de schrik van elke automobilist?

Gefrustreerd rij ik ’s ochtends in de spits in een trage polonaise over de A13. Een dagelijks tafereel hier. Er gebeurt weinig. Met luid gebrom puft een motor tussen de auto’s door die eigenlijk net te breed is om tussen de rijstroken heen te laveren. De meeste auto’s hebben hem niet eens door, sommigen maken wat plaats. Weer anderen maken de ruimte nog net wat krapper en gooien nonchalant hun nog niet opgerookte peuk op helmhoogte richting de passerende waaghals. Dat zal hem leren.
Rechten van de auto op de weg, dan ook de plichten: gewoon even in de rij aansluiten. Iets verderop past hij niet en met gebrom van het gas en wat korte claxongeluiden probeert hij de vlak voor hem rijdende bestuurder te attenderen op zijn voornemen te passeren. Dat de automobilist hem inderdaad niet hoort lijkt onwaarschijnlijk met het asociale kabaal van de chopper.

Ik denk nog: dat had ik dus kunnen zijn. Ik ben wel vaker verwikkeld in een onderonsje tussen een motorrijder en een autobestuurder, en dan vooral in de file. Motoren zijn zo heerlijk kwetsbaar. Je kan als automobilist altijd het excuus gebruiken dat je ze niet zag aankomen en als je lef hebt wissel je op zo’n moment van rijstrook dat je de remtechniek van de meneer in leer eens flink kan testen. Extra pret bij regen.

Was ik het maar. Was ik vanmorgen maar gewoon lekker op de motor gestapt. Had een redelijke fractie van al deze bestuurders dat maar gedaan: er zou waarschijnlijk helemaal geen file staan. Weg parkeerproblemen. En motoren rijden zuiniger. En minder mensen zouden met hun mobieltje bezig zijn. En meer mensen zouden elkaar onderling vriendelijk groeten, gezelligheid!

Wanneer ik op de motor tussen de file door tuf ben ik continu bezig met niet kapot gereden worden. Per ongeluk of expres, het gebeurt allebei. Die pesterijen zijn aan de orde van de dag. En waarom? Ik mag tussen de file door. Geen gedoogbeleid, het mag. Als het je frustreert dat een motorrijder dat kan, denk dan ook eens aan de dagen met regen terwijl je met een dak boven je hoofd rijdt of aan de dagen van ijzige kou of verzengende hitte als je in een airconditioned cabinetje comfortabel zit te zijn. Ik klaag niet over de omstandigheden op de motor, ik vind het heerlijk. Maar ik wil wel pleiten voor een beetje relativering van die privileges die koekblikbestuurders ons toedichten. Inderdaad bestaan er eikels die veel te hard tussen de file door racen of zich op andere wijze misdragen. Zij, maar zeker ook automobilisten zouden zich gewoon allemaal ietsje beter moeten houden aan de gedragscode voor files. Iedereen wordt blijer van meer motoren op de weg!