Niets is echt.
Niets is echt. Tenminste, als ik mijn vrienden moet geloven. Filmpjes die viral gaan zijn bedacht door grote merken, reality tv-programma’s zijn standaard gescript.
Misschien hebben ze wel gelijk. Maar wanneer ik ‘From Russia with love’ kijk, wil ik geloven dat het echt is. Ik wil geloven dat 2 boeren uit Twente zich vrijwillig laten filmen terwijl ze 2 Russische vrouwen laten invliegen voor de liefde, om ze vervolgens direct uit te leggen hoe ze haring moeten bereiden. Ik wil geloven dat een moeder verliefd wordt op de importbruid van haar zoon, en haar op straat begint te zoenen terwijl de zoon ongemakkelijk toekijkt. Toegegeven, wanneer ik dit benoem besef ik me dat het wat onwaarschijnlijk is. Het zou kunnen dat het allemaal niet echt is.
Hetzelfde met filmpjes op internet. Ik wil graag geloven dat de testrit van Pepsi MAX met Jeff Gordon echt was, en dat de autoverkoper echt niet weet wat er gebeurt. Volgens mij is naïviteit een zegen in deze kwestie.
Maar een tijdje terug werd die naïviteit aangetast. Ik zag het filmpje dat daar voor zorgde deze week weer voorbij komen. Een hond valt een kind aan, waarna een kat ingrijpt en het kind redt van een wisse dood.
Mooi. Mooi dat het gefilmd was ook. Door 2 camera’s. Die allebei meer dan HD ready waren. Niet te vergelijken met de beveiligingsbeelden in Nederland, waarmee we bij Opsporing verzocht moeten vragen of iemand deze pixels herkent. Mooi gemonteerd ook. Eerst de camerabeelden, daarna de foto van een been waarin gebeten is. Zo gefotografeerd dat het onmogelijk te zien is of het hetzelfde jongetje is. En waarom liep die vrouw in Godsnaam weg? De kat verjaagt de hond, een vrouw – ik vermoed de moeder – rent naar het kind, en rent meteen weer weg! Ze laat haar kind gewoon weer achter! Maar dat was niet het opvallendste aan het filmpje. Het opvallendste was dat, voor het eerst met een filmpje dat in één dag 5 miljoen views had, ik niemand hoorde zeggen dat het nep was.
Nou, ik trap er niet meer in. Het mag natuurlijk geen verrassing heten dat de kat weer de held van het internet is. De kattenfilmpjes (niemand praat ooit over hondenfilmpjes) waren niet genoeg voor de zeer actieve kattenlobbyisten, de hond moest ook nog in kwaad daglicht gezet worden. De hond die lieve kinderen aanvalt. Dit keer geloof ik er niet in. Ik weet alleen niet wiens schuld dat is. Die van mijn vrienden, of van die kutkatten?