Tijd voor nieuwe helden
We leven in een overgangstijd. In tal van westerse landen groeit er een gefrustreerde massa. Nieuwe of aanstaande leiders moeten het ontgelden en creëren daarmee tegelijkertijd een vacuüm voor leiders met een volslagen andere tone of voice en andere mikpunten. Het is al sinds de jaren zestig met de opkomst van de politiek-kritische pers hier in Nederland dat politici niet meer zonder meer geloofd worden, maar het basale wantrouwen en cynisme dat overheerst sinds het begin van deze eeuw is onvoorstelbaar.
Politiek voeren is niet meer iets dat primair in de Kamer gebeurt, maar vooral juist in externe arena’s. Nieuwe mediatechnologieën hebben bij het volk gezorgd voor nieuwe behoeften (of bestaande behoeften versterkt). Het volk wil meer dan ooit een charismatisch leider. Eén die kort en simpel, liefst in 140 tekens of voor echte lezers in 1 A4’tje, kan aangeven waar hij voor staat. Iemand die bekend is met de communicatielogica van de televisie, Facebook en Twitter. De definitie van ‘politieke expertise’ verandert as we tweet en maakt de baan vrij voor schreeuwlelijkerds.
Het is nu aan de oude partijen om te komen met nieuwe helden. Mensen die hun mannetje staan in externe communicatie. Want degenen van wie het nu moet komen zijn politici van de oude stempel. Ambachtslieden die vooral excelleren in ingewikkelde debatten binnen de vier muren van de Tweede Kamer. Als je wil overleven, zal je moeten erkennen dat er nieuwe regels zijn komen te ontstaan die de knikkers doen verdelen. Misschien dat de komende uitslag dan eindelijk die wake-up call wordt.