In het Spaans heten wij niet voor niets girasol: zonnedraaier. Wij draaien onze nek naar de warme stralen die ons onze naam gaven.

Echt! Nooit gezien? Tsja, ik heb ook nooit gezien dat de aarde draait, maar toch wordt het elke dag weer avond. En zo draaien ook wij, manshoog op onze stelen. Nu nog felgeel, straks vol rijke pitten. In elke gedaante inspiratie voor andere kunstenaars. De een met verf, de ander met een frietpan.

Ja hoor, raak maar eens aan. Zacht hè? Heerlijk. En zien die gouden blaadjes er niet uit om op te eten?

Waarom wij er zo tevreden uitzien?

Simpel. Een strategische plek. Dat wij onze nek kunnen draaien komt hier, op het bijzettafeltje voor het raam, extra tot zijn recht. Bijna 70% van Utrecht is vrouw, vergeet dat niet. En wat voor vrouw! Stralend als de zon, helemaal op een dag als vandaag.

Daar draai je toch als vanzelf voor om?