De grootste mond
‘Die van ons zijn veel beter dan die van jullie.’
‘Hij was vroeger ook al een pussy, ha ha.’
‘Zij zijn echt niet grappig, ze pesten mij de hele tijd.’
‘Kijk naar deze cijfers, ik doe het echt kei goed. Kijk dan. KIJK. DAN.’
‘Stem op deze, want die andere doet allemaal stoute dingen met foute mensen.’
‘Dit is nep. Waarom is zoveel nep?’
‘Dank aan alle helden die mensen hebben gered.’
‘Daarom.’
‘Kijk, deze mensen zijn mij en mijn medewerkers heel dankbaar. Prijs ons.’
‘Pas op, liegbeesten! Jullie gaan eraan!’
‘Ik ben zo trots op mijn land. En God ook!’
‘We hebben altijd aardig gedaan tegen hem, maar dat helpt niet. Alleen geweld helpt.’
‘Stop maar met praten, dat leidt tot niks. We pakken hem.’
‘Je moet staan bij dit liedje. STAAN. Jullie zijn respectloze eikels, vredige demonstranten!’
‘Ondanks de constante negatieve pers covfefe.’
Bijna alles wat Donald Trump (ja, dé @realDonaldTrump) op Twitter zet, is óf negatief óf bulkt van trots op zijn regering, leger en land. Heel af en toe zit er een bedankje tussen. (of een nog niet bestaand woord) Maar meestal is het iets zoals hierboven, vrij vertaald. Jullie snappen dat ik geen liefhebber ben. Over zijn politiek kan ik welbeschouwd weinig zeggen. Hij zegt zelf dat hij het fantastisch doet en op sommige punten zal hij ook best wel gelijk hebben. Maar zijn uitingen zijn zó onaardig, zó arrogant, zó naar. Ja, hij wordt aangevallen. Door media. Door politieke tegenstanders. Er worden dingen over hem gezegd die niet waar zijn. Maar terug pesten is iets wat wij onze kids toch proberen áf te leren?
Op school roepen leerlingen steevast ‘BOE!’ om hun ongenoegen over Donald Trump te ventileren. Een jongetje uit groep 5 vertelde mij (en de rest van de klas) laatst haarfijn wat je moet doen als je de president van de VS tegenkomt: ‘Dan moet je hem keihard in zijn ballen stampen!’ Ik corrigeerde hem natuurlijk om zijn taalgebruik. Ook vond ik zijn oplossing niet goed, het schoppen en slaan is nog altijd van de baan. Maar terwijl ik me omdraaide om de volgende les klaar te zetten op het digibord, kon ik een glimlach niet bedwingen. Onze jonge garde weet best dat Donald Trump op veel momenten gewoon een grote pestkop is.
Het is niet zo dat alle kinderen op de basisschool alleen maar aardig tegen elkaar zijn. Meerdere malen per dag dient een conflict tussen twee of meer kinderen opgelost te worden. De argumenten die beide zijden aandragen hebben niet zelden de strekking van de vrij vertaalde boodschappen van een van de machtigste mannen ter wereld. En het zint me niet. Het wordt gemeengoed. Dreigen, mokken, beschuldigen, pochen, natrappen. Trump is onbemind, maar niet onbekend. En dus onbewust tóch een voorbeeld voor ze. Lekker dan.