Een vergaderruimte in het kantoor van een ingenieursbureau. We zien een rechthoekige tafel waaraan drie mannen zitten, want vrouwen zijn ondervertegenwoordigd in deze wereld. Daarom is de verteller mooi wel een vrouw.

Verteller: Ook al kwam Jorrit precies een minuut na de afgesproken tijd binnen, op zijn aanbod om koffie te halen gaat iedereen grif in. Daarom beginnen we inmiddels zeven minuten later dan in de gemeenschappelijke agenda’s staat aan de vergadering. Eens kijken wie het woord neemt.

Jorrit: Nu de koffie binnen is wil ik maar gelijk iets erin gooien wat altijd ter discussie staat. We hebben vorige week het net opgehaald in de sectorteams, dus ik wil deze meeting gebruiken om terug te koppelen wat besproken is met die doorsnede van de organisatie.

Verteller: Mijn hemel wat een start, hij vliegt er werkelijk in!

Patrick: Prima. Maar laten we het lean en mean houden, want er staat nog veel op de rol voor vandaag.

Michiel: Eens!

Jorrit: Goed, ja. Ik denk dat deze meeting dan echt is om even te klankborden zodat we gesteld staan voor volgende week.

Michiel: Een stukje intervisie.

Jorrit: Uit de kwartaalcijfers blijkt dat de targets achterlopen op de begroting, wat voor het grootste gedeelte aan de order intake te wijten is. Onze bid strategy blijkt niet aan te sluiten bij de aantrekkende markt, en projectvragen landen op verkeerde plekken in de organisatie. Daarom…

Verteller: Dit is het moment dat er stiekem op telefoons gekeken wordt, terwijl Jorrit helemaal opgaat in zijn woorden. Maar kijk, Patrick pakt het whiteboard erbij. Eens kijken. Twee cirkels…

Patrick: Ik ga het even helemaal platslaan, want ik heb je in je analyse twee dingen horen zeggen. Dat zijn dus deze twee cirkels. En dan zie ik dat die los van elkaar staan, terwijl ik je volgens mij hoor zeggen dat die in elkaar moeten grijpen.

Jorrit: Nou ja, er zit meer in, maar als je er quick en dirty naar kijkt.

Verteller: Ah, dat is een van mijn favorieten! Dubbele punten voor Jorrit.

Michiel: Kijk, er zitten verschillende dingen in. De order intake lijkt mij de basis, dus ik wil voorstellen een stuurgroep op te richten die daar op hoofdlijnen op kan sturen.

Jorrit: Dat is een oplossing voor iets waarvan het probleem nog niet helder is.

Patrick: Ja maar wie staat hier nu voor aan de lat? Heeft het zin om de peilstok verder in de organisatie te steken? Want die stuurgroep moeten we wel blijven voeden.

Jorrit: Dit soort crash acties hebben volgens mij weinig zin. We moeten borgen dat het integraal in de organisatie verankerd wordt, en het niet zomaar bij een paar mensen over de schutting gooien.

Michiel: Duidelijk is dat we een slag moeten doen op de order intake. Maar gaan we daar nu een ei over leggen of moeten we het escaleren?

Verteller: Ho! Het e-woord is gevallen! En volgens mij zie ik nu bij Jorrit iets escaleren.

Jorrit: Er hoeft helemaal niets geëscaleerd te worden, maar we moeten hier niet zo eindeloos over dimdammen.

Patrick: Jorrit, ik merk dat je in de irritatie komt.

Michiel: Erger je niet, verwonder je slechts.

Verteller: Maar alhoewel Jorrit nu in gedachten het hoofd van Patrick tegen dat van Michiel aan escaleert, het whiteboard door het raam gooit, over de grote plant in de hoek urineert en zijn hemd van zijn lijf scheurend het pand uit loopt, is hij een kantoortijger van het zuiverste ras en blijft hij kalm.

Jorrit: Met het oog op de tijd gooi ik het straks in de mail naar jullie toe. Voor nabranders is geen tijd, dus we zien elkaar in de sessie van volgende week.

Verteller: Outlook, de oplossing voor al uw problemen. En met dat stukje intervisie beëindigen wij de benen-op-tafel-sessie van vandaag. We mailen!