Gedachte-experiment: Teleporteren

Hoe fijn zou het zijn om te kunnen teleporteren? Weg met vervuilende vliegtuigen, lange reizen en vervelende medepassagiers. Gewoon hop, instantaan ergens anders zijn. Stel dat het kan. Je stapt in een apparaat, en je stapt bij een soortgelijk apparaat op andere locatie weer uit . Teleportatie. Er is alleen wel een catch. Om dit mogelijk te maken wordt je als het ware op je vertreklocatie gescanned, verzonden, en 3D-geprint aan de andere kant, met al je moleculen precies zoals ze waren op de oude locatie. Enige puntje is nog wel dat de oude ‘jij’ nog even vernietigd moet worden.

Wie ben jij?

En dat roept nogal wat vragen op. Want laten we zeggen dat het vernietigen pijnloos en onmiddellijk gebeurt. Je merkt er niets van. For all you know ben je gewoon net geteleporteerd, want je stapt met al je herinneringen (waaronder de herinning dat je het apparaat instapte) uit het apparaat aan de andere kant van de wereld. Maar wie ben ‘jij’ eigenlijk? Misschien vind je dat jij niet bent vernietigd, want er is een jij die verder leeft aan de andere kant van de wereld. Maar je kan je ook afvragen of dat wel echt dezelfde persoon is. Want wat als er een seconde vertraging in de vernietiging zit? Zijn er dan even twee ‘jijs’, is dat mogelijk? Op het moment dat er twee van jou zijn, is er namelijk al een verschil, je locatie, en daarmee alle indrukken die de jijs ervaren. Wat betekent het dan om jij te zijn? Is het alleen je lichaam, met alle moleculen op de juiste plaats, of is er meer? Ben je nog eventjes ‘jij’ op de oude locatie en is er een kopie op de nieuwe, en als de oude dan wordt vernietigd gaat het jij-zijn opeens over op de kopie? Of nog sterker: wat als de oude jij helemaal niet wordt vernietigd? Dan is de kopie duidelijk geen jij, maar ben jij jij en is de kopie een kopie. Maar als dat de regel is, is het dan überhaupt mogelijk om de de persoonlijkheid van een persoon over te hevelen naar de nieuwe persoon aan de andere kant?

Zou je het doen?

En dan de hamvraag: zou je het doen? Ruil je het ene lichaam in voor het ander, of is het zo dat ‘jij’ simpelweg wordt ingeruild voor een kopie? Dan stapt er een soort-van-jij aan de andere kant uit, die nu dus lekker op een wit strand een cocktail drinkt. Is dat het je waard? Ben jij dan nog wel degene die de tropische vruchten plukt, of is het je kopie? Gun je je kopie die vreugde, waarvoor jij moet overlijden? Of vind je gewoon dat jij het bent? Wat als de vernietiging van de oude-jij niet instantaan is, maar je echt nog moet worden geëxecuteerd? De nieuwe jij weet van niks, die heeft als laatste herinnering in het apparaat stappen als hij er aan de nieuwe kant uitstapt. Maakt dat het moeilijker?

Afgunst

 Ik denk niet dat ik er voor zou gaan. Het is heel kinderachtig, maar ik gun het mijn kopie niet om het over mijn lijk naar zijn (mijn?) zin te hebben. De kopie ben ik niet, want ik ga dood: de kopie is simpelweg iemand die hetzelfde is als ik. Iemand die de teleportatie gaat ervaren alsof hij mij is. Maar dat is hij niet, want ik ben dood. Over my dead body. Wat denk jij? Zou jij het doen?