Ik snap het niet
Gisteren zag ik een filmpje waarin een MMA-vechter de kooi uit klom om iemand in het publiek in elkaar te meppen. Daar had hij duidelijk niet heel diep over nagedacht, want het gevolg van zijn actie was natuurlijk een massale vechtpartij waarin hij als eenzame krijger al snel het onderspit dolf. Of delfde, dat mag ook. Ik ben er nog niet uit wat ik een mooiere vervoeging vind. Maar goed, de beveiligers waren snel ter plaatse en de massa verwerd tot een lome pap waarin niemand een momentum kon vinden om eens lekker uit te halen. Ondertussen klommen fans van de onfortuinlijke, ingesloten beroepsbeuker over de kooi in om zijn tegenstander op een paar extra hersendodende hoeken te trakteren.
Ik kijk ernaar en ik snap er helemaal niks van.
Mensen die zo’n knakker uitdagen. Waar komt dat toch vandaan? Je voelt je veilig, tussen al dat publiek, en je besluit iemand die in de ring bezig is je idool wat minder knap te maken eens flink… de waarheid te zeggen? Wat roep je dan? Iets met betrekking tot zijn moeder? Iets over zijn kleine piemel? Goed gevonden, zeg. Schrijf maar op.
Uit een ring klimmen, het publiek in, om je gram te halen. Je begeeft je tussen honderden mensen die van vechtsport houden en niet terugdeinzen om zelf ook een suckerpunch uit te delen. Die mensen zullen heus wel rustig toekijken hoe jij een van hen uiterst beheerst en gecontroleerd te grazen neemt, toch?
Bovengenoemde taferelen vinden natuurlijk ook langs de voetbalvelden plaats. Maar wat ik ook niet snap, is vechten als sport. Elkaar doelbewust pijn doen. Iedere week is er wel ergens een flitsend evenement ter vernietiging van het gezond verstand. Ik weet er heel weinig vanaf omdat het me afschrikt. Dus als ik nu ongenuanceerd uit de hoek kom, sla me dan niet meteen terug die hoek in. Het idee achter sport is naar mijn idee bewegen in spelvorm, waarbij je jezelf met anderen kunt meten. Hierbij kan het fysieke gebruikt worden, het is immers onmogelijk om je lichaam niet mee te nemen. (ja, ik weet dat er denksporten en e-sports bestaan, laat me even) Het lichamelijk kapotmaken van je tegenstander is echter niet het doel, hoogstens een ongelukkige of non-reglementaire bijkomstigheid. Iemands lichaam beschadigen is wat mij betreft het laagste wat je met sport kunt bereiken. Maar bij (de meeste) vechtsporten is dit juist de bedóeling. Of niet? Belachelijk. We moeten allemaal gewoon weer werken maandag! Ik neem aan dat ik te kort door de bocht ga, maar je hoeft het me niet uit te leggen. Ik ben blij dat ik het niet snap. Dan blijf ik tenminste heel.