Ik werk nu zo’n zesenhalf jaar op deze school. En laat ik beginnen met te zeggen dat ik het enorm naar mijn zin heb. Daar niet van. Eigenlijk gaat het gewoon best goed met onze school. Weinig uitval, goede prestaties, vrij constant leerlingenaantal. Zie dan maar eens iets te veranderen…

Visie

Al met al is er gewoon weinig urgentie om zaken aan te pakken en te veranderen. Zo doen we al zo’n tien jaar met dezelfde taalmethode en ook de methode voor informatievaardigheden heeft een behoorlijk grijze baard: deze behandelt bijvoorbeeld nog steeds de Gouden Gids als bron. We geven grotendeels frontaal klassikaal les in homogene groepen. Kortom: er is weinig veranderd ten opzichte van de basisschooltijd van de ouders van onze leerlingen. Behalve wellicht de technologie. Toch moet je een beetje bij de tijd blijven. Een van de dingen die daarbij hoort en aan de basis moet staan van alle andere ontwikkelingen is het vaststellen van een schoolvisie. Hier doen we nu al zo’n vijf jaar over, maar langzaamaan komt hij tot leven! Dat is mooi, want er staan een hoop dingen ‘in de wacht’ zolang de visie niet duidelijk is.

Het rapport

Een van die dingen is het rapport, dat wij twee keer per jaar uitbrengen. Hierop kunnen leerlingen en ouders zien hoe er de afgelopen tijd door het kind gewerkt is en welke resultaten dit heeft opgeleverd. Ook ons rapport is er – kort door de bocht – eentje van de oude stempel. Er is niet echt iets mis mee, maar het beantwoordt niet precies aan onze wensen en de wensen van anderen. Maar tot de visie helemaal ‘staat’, laten we het zoals het is. Dachten we. Onlangs stelde de directie veranderingetjes voor die vanaf de komende rapportronde in zouden gaan. Zo gaat het bodemcijfer van 4 naar 5, en moet de leerkracht een toelichting schrijven als het cijfer eigenlijk lager dan 5 is. Dit lijkt een kleine aanpassing, en zo wordt het ook gezien door de directie. Maar voor de leerkrachten in groep 7 en 8 verandert er met deze kleine ingreep héél veel in onze communicatie naar onze leerlingen en ouders. En dan vooral als het gaat om de schooladviezen. Een 4 of een 5 maakt een wezenlijk verschil; je kunt eronder typen wat je wil maar dat cijfer komt het sterkst binnen. Ouders die hun kind van een 4 naar een 5 zien gaan, smijten in gedachten vmbo-basis en -kader overboord en zullen mikken op vmbo-t. Wij mogen ze in het gesprek dan weer teleurstellen.

Perspectief

Zo zie je maar: wat voor de één als een kleine aanpassing voelt, kan door de ander als schokkend worden ervaren. Het is een kwestie van perspectief, en dat is natuurlijk zo met elke verandering. Verandering van spijs doet eten, maar de boer schudt vertwijfeld zijn hoofd.