Mijn zaak is jouw zaak niet
Toegegeven, ik ben niet de grootste optimist. Maar die term zzp is zelfs mij te negatief. Je kunt je blindstaren op al wat niet je hebt, maar daar wordt het leven echt niet zonniger van. Zelfstandige zonder personeel, zelfstandige zonder pensioen, zelfstandige zonder pieken, zelfstandige zonder perspectief. Man, stop er maar mee, dit wordt helemaal niets. Watkunjewel.nl
Nee, dan liever zelfstandig zo prachtig. Goed, beetje flauw. Maar ‘wij zzp’ers’ moeten een andere connotatie opwekken. De overheid, media en daarmee het volk zijn namelijk niet bepaald positief over freelancers en die onhandige term helpt daar niet bij. We zijn profiteurs, belastingontduikers, schijnwerklozen, flierefluiters die vanuit hun bed werken. De waarheid: we zijn het allemaal en we zijn het ook weer niet.
Zzp’er is namelijk een belachelijk containerbegrip. Er zijn tussen de 1,5 miljoen zelfstandigen die Nederland rijk is zoveel verschillende soorten te ontwaren. Neem bijvoorbeeld de vader van een vriendin, belastingadviseur. Had een goede baan, maar besloot voor zichzelf te beginnen. En dan ik: kwam uit een studie rollen en besloot wat losse klussen aan te nemen. Ineens zat mijn agenda vol met freelancewerk. Of, weer een ander voorbeeld, de persoon die zijn baan verliest en liever als zzp’er wat geld verdient dan in de bijstand te belanden.
Veel hebben de diverse zzp’ers niet gemeen. Ze kunnen zelf hun tijd indelen inderdaad (maar zijn eigenlijk zo afhankelijk van klanten, dat dat in feite niks betekent). Ze hebben geen vast contract (al teken je per klus ook weer contracten). Verder zijn ze voor een hele hoop zaken zelf verantwoordelijk (pensioen enzo) en snel klaar met overheidsenquêtes. (Loonbaan? Pensioen? Werkloos? Geen van bovenstaande? Dan valt u buiten dit onderzoek.) Daar houdt het wel zo’n beetje op.
Wat dan een juiste term is? Tja, zelfstandige zonder toevoeging misschien? Ehh, ik bedoel dus zelfstandige en verder niks. Zelfstandige PUNT. Ik ben er overigens mee gestopt het te benoemen. Het gaat niemand een flikker aan wat mijn (gebrek aan) dienstverband is. Alsof mijn loonslaafvrienden zeggen: ‘Ik ben consultant, tijdelijk contract.’
Ook zoiets: men vindt het normaal om zzp’ers naar hun inkomen te vragen, als in ‘oh, kom je dan wel rond? Hoeveel verdien je dan? Netto of bruto?’ Een vraag die succesvolle zelfstandigen al te graag beantwoorden om vervolgens op te sommen wie hun opdrachtgevers zijn en hoeveel uur ze maken, om te bewijzen dat ze écht werken. Belachelijk natuurlijk. Ik probeer over m’n trots heen te stappen en kets de vraag tegenwoordig terug: ‘En jij? Kom jij rond als ambtenaar?’ Klaar met het gemiemel. Beste 1,5 miljoen zelfstandigen, het is aan jullie om het imago op te vijzelen. Je eigen kennissenkring is een goed begin.