KAF Peiling: Moet er een vrouwenquotum komen voor topfuncties?

Een vrouwenquotum is een (van overheidswege) opgelegd minimumaantal door vrouwen beklede topfuncties in voornamelijk de politiek, bedrijfs- en academische wereld. Met een vrouwenquotum kan volgens voorstanders (eerder) worden bereikt dat vrouwen het glazen plafond, de onzichtbare barrière die voor vrouwen bestaat om een topfunctie te bereiken, kunnen doorbreken. (bron)
Moet er een vrouwenquotum komen voor topfuncties? Total Voters: 42
Laden ...
Neelie
Ik zeg nee. Marissa Mayer, Sheryl Sandberg, naamgenoot Neelie Kroes, zomaar enkele voorbeelden van vrouwen die met succes een topfunctie bekleden. Zeker, er zijn nog steeds belachelijk weinig vrouwen aan die top. Maar komt dat werkelijk door dat zo veelbesproken glazen plafond? Of ligt dat aan het feit dat vrouwen meer parttime werken, vaak een carrièrebreak inlassen als er kinderen komen, en misschien gewoon geen zin hebben in de verantwoordelijkheid en stress die een topfunctie met zich meebrengt? Zou het kunnen dat er dus gewoon minder vrouwelijke dan mannelijke kandidaten in de markt zijn voor die toprol? Ik denk van wel.
Denk ik dan dat de verhalen over old boys clubjes die elkaar lucratieve baantjes toeschuiven en zo de status quo in stand houden onzin zijn? Zeker niet, en dat is absoluut een probleem dat aangepakt dient te worden. Maar vrouwen selecteren omdat dit door de wet wordt voorgeschreven is niet de oplossing. Hoe kan een vrouw in bijvoorbeeld een Raad van Commissarissen ooit serieus worden genomen – en erger nog, zichzelf serieus nemen – als zij uitsluitend is geselecteerd om haar vrouw zijn? Het vervullen van welke functie dan ook moet gebeuren op basis van iemands geschiktheid voor de job, niet omdat er een geslachts- leeftijds- of ander quotum moet worden gehaald.
Maarten
Ik stem ja. Het is ongelooflijk ernstig dat het nodig is, maar de afgelopen jaren hebben ons geleerd dat er zonder drastische maatregelen gewoon niets verandert. Het instellen van een quotum dwingt bedrijven kundige vrouwen op topposities aan te stellen, en zal daardoor ook een infrastructuur creëren die dat faciliteert. Hopelijk is, als die infrastructuur in stand is en het maatschappelijk is ‘ingeburgerd’, het quotum daarna niet meer nodig.
Wel heb ik vragen over de implementatie. Waar ligt de grens van wat een ’topfunctie’ is? Waarom alleen topfuncties? Is het een vrouwenquotum of een gelijkheidsquotum (m.a.w. moet er een minimumaantal van elk geslacht topfuncties bekleden)? En als het om ‘elk geslacht’ gaat, wat te doen met mensen die zich niet als een bepaald geslacht identificeren? En als dit om discriminatie gaat, wat te doen met ethnische minderheden?
Job
Ik ben voorstander. Mijn weerstand tegen quota wordt voornamelijk veroorzaakt door de treurige dagelijkse realiteit dat onze maatschappij dit nodig blijkt te hebben. Wanneer de nieuwste cijfers rondom ongelijkheid op de arbeidsmarkt in de krant verschijnen, slaat de Nederlandse zakenman met betraande ogen zijn vuist op tafel: “dit moet anders!”. Om vervolgens op de werkvloer de CV van Jeanine schaterlachend door de shredder te trekken omdat een zekere Jan-Willem ook gesolliciteerd had op de functie van onderdirecteur.
Moet het quotum dan worden ingevoerd omdat het anders zielig is voor Nederlanders met twee X-chromosomen? Nee. Ik durf te beweren dat een aanzienlijk deel van het stroperige bureaucratische geneuzel in de publieke sector en het gewetenloze graaien in de bankenwereld veroorzaakt wordt door een testosteroncultuur. Een frisse geur van bodylotion en crèmespoeling binnen de directiekamer zou een verademing zijn voor dit land. En zonder quotum komen we er in dit Middeleeuwse 2017 blijkbaar niet. Zolang de kwalificaties ‘zelfoverschatting’, ‘niet bereidwillig om door vrouwen te worden geleid’ en ‘hoog testosterongehalte’ op het lijstje met functie-eisen blijven staan, lost dit probleem zichzelf niet op.
Roos
Zie het als een opstapje, een duwtje in de goede richting, het opvoeden van de bedrijfscultuur met alle goede bedoelingen. Ik had immers ook nooit een stuk paprika in mijn mond gestoken als ik het niet keer op keer voorgeschoteld kreeg.
Een gemengd team van mannen en vrouwen presteert beter dan een team dat alleen bestaan uit mannen, om maar wat te noemen. Dat blijkt onder andere uit het proefschrift van econoom Sander Hoogendoorn van het Amsterdam Center for Entrepreneurship (ACE). Fijn natuurlijk, dat Sander dat voor ons op papier heeft gezet, maar we moeten daar zelf aan proeven. Pas dan snappen we echt waar hij het over heeft.Ook stuurt het vrouwenquotum onze beeldvorming bij: als we het leren eten, halen we niet meteen onze neus op bij de kleingesneden stukjes rood. Onderzoek laat namelijk zien dat we vrouwen nog altijd moeilijk competent én leuk kunnen vinden. Want hoeveel tijd besteedt ze nu eigenlijk aan haar kinderen met haar baan van 80 uur per week?
Opschieten dus met dat quotum, voor zo lang als het nodig is. Hiermee kunnen we onszelf laten zien hoeveel beter het eigenlijk kan. En iedereen weet: je gaat het pas zien, als je het doorhebt.
Elke maand een stelling waar bezoekers een week lang op kunnen stemmen. Om verschillende perspectieven te bieden bij het stemmen, geven experts van zowel binnen als buiten Kaf hun visie op de stelling.