Monsieur Stin#1: “raser de l’œil droit”
Monsieur Stin staat voor de badkamerspiegel, van plan om zijn rechter oogbal te scheren. Dit idee is hem in zijn slaap ingefluisterd door zijn linker oogbal. Als monsieur Stin een idee is ingefluisterd, en dat ingefluisterde idee hem niet meer met rust laat en alle andere ideeën wegduwt, dan moet hij er wel gehoor aan geven.
Hij klikt zijn automatische scheerapparaat aan en brengt hem langzaam dichter bij zijn rechter oogbal. Het automatische scheerapparaat zoemt ongeduldig. Net een roofdier dat heel langzaam zijn prooi nadert. Helaas, net op tijd schrikt monsieur Stins rechter oogbal wakker en duikt diep weg in de kas. Aangemoedigd door zijn linker oogbal zet monsieur Stin de achtervolging in en wurmt zijn arm steeds dieper in zijn rechter oogkas.
Het is echt niet makkelijk om een arm zo diep in een oogkas te krijgen. Monsieur Stin doet zijn best, verdraait bijna zijn pols, elleboog en schouder, en komt nog verrassend ver. Welke kant zijn rechter oogbal ook opduikt, monsieur Stin blijft maaien met zijn automatische scheerapparaat, inmiddels een hongerig brullend beest dat uit alle macht zijn prooi probeert te scheren. Monsieur Stin moet zo nu en dan zijn arm even terugtrekken om op adem te komen en doet dan een nieuwe poging. Hij weet nu al dat hij morgen spierpijn heeft. Het is een klein offer voor wat nu moet gebeuren.
De aanmoedigingen van zijn linker oogbal ten spijt lukt het monsieur Stin niet om het ingefluisterde idee helemaal uit te voeren. Met een diepe zucht klikt hij zijn automatische scheerapparaat uit. Hij kan het opgeven. Maar hij weet wat er gebeurt met onvoltooide ideeën: die laten hem echt niet met rust. Niet zomaar. Monsieur Stin legt zijn automatische scheerapparaat op het randje van de gootsteen en kijkt naar zijn nu lege rechter oogkas. Zijn rechter oogbal zal toch ooit terug moeten komen. En dan zal hij zal hoe dan ook geschoren worden.
