Midden in de nacht van 26 april 1986 ontplofte de kernreactor in Tjernobyl. Op de dag na de ramp verlieten de bewoners van het dorpje naast de kernreactor in allerijl hun woonplaats. Pripjat veranderde van de ene op de andere dag in een verlaten spookstad, waar de geigertellers het gebons van de harten van eenzame bezoekers overstemde. Nog steeds is het stralingsniveau dusdanig hoog dat een gebied met een straal van 30 kilometer rondom de kerncentrale als onbegaanbaar is verklaard. Er wordt streng gecontroleerd op bezoekers en binnensluipers, omdat er nog grote hoeveelheden bruikbaar Uranium te vinden zijn.

Het is juist deze plotselinge exodus waardoor Pripjat een enorme aantrekkingskracht uitoefent op avonturiers. Op fotografen, zoals Rob Severein, die het fenomeen vast willen leggen. Hij wandelde door de stad en het viel hem op hoe de sporen van het dagelijks leven nog zo duidelijk aanwezig waren:

De Sovjet-propaganda hangt nog aan de muur.

Pripjat is het domein geworden van mensen die de spookstad willen ervaren, de vergane tijden in zich willen opnemen en zich even één willen wanen met de bewoners van weleer. Rob Severein deelt zijn passie met Dave en Roel, de protagonisten van het eerste korte verhaal dat op Kaf verscheen. In ‘Verlaten’ gaan Dave en Roel, fotografen van verlaten gebouwen, voor het eerst sinds tijden samen weer op jacht. Een jacht die uiteindelijk een morbide wending krijgt.

Met hun camera’s in de aanslag dwaalden ze rond in de verlaten gebouwen, zwijgend, in een eerbiedig stilte die alleen onderbroken werd door hun voetstappen en het klikken van de sluiters. 
Verlaten. 3 April 2015.