Hoe de natuur onnatuurlijk werd
‘Tsja, ja, ik snap dat mensen zich zo kunnen voelen, maar het is gewoon niet natuurlijk. Er zijn toch ook geen trans-aapjes?’ De dames in de aangrenzende coupé keuvelden lekker verder over welke dingen nog meer onnatuurlijk waren, terwijl ik me afvroeg wat ze daar precies mee bedoelden.
Onnatuurlijk. Terwijl we in een verlichte trein met 120 km/uur over een stalen spoor op een kunstmatige dijk rijden, muziek luisteren die door onze mobieltjes via draadloze koptelefoons onze oren word ingepompt en kijken naar de grote betonnen en glazen torens die het landschap sieren, zou het feit dat iets onnatuurlijk is blijkbaar nog steekhoudend moeten zijn. Zelf zie ik niet hoe het er, op welke manier dan ook, toe doet.
Wanneer is gedrag onnatuurlijk?
Vaak hebben de beklagers van onnatuurlijk gedrag het over of iets al dan niet in de natuur voorkomt. Goed, wij zijn zelf onderdeel van de natuur en dus is al ons gedrag natuurlijk, maar een kniesoor die daar op let. Ons gedrag is blijkbaar geen goede maatstaf, dus kijken we hoe de dieren het doen.
Buiten het feit dat het dierenrijk ook een behoorlijk rijke seksuele verdeling heeft, zou dit betekenen dat we alle evolutie die ons brein heeft doorgemaakt om ons voorbij dat dierlijke niveau te tillen moeten negeren. Terug naar ons brein van 25-100 miljoen jaar geleden, nog voor de neocortex! Lekker impulsrijk handelen, en niet zo hard gaan op al die gedachten. Of is dat nog niet natuurlijk genoeg? Moeten we 550 miljoen jaar terug, naar de eerste hersenstructuur? Vluchten, vechten, en verder niet zoveel gedoe. Waar was ons gedrag nog natuurlijk, en waar zijn we de natuur ontstegen?
Wat is überhaupt onnatuurlijk?
Die aanklacht van ‘onnatuurlijk’ horen we overigens op wel meer gebieden. Een trui aandoen omdat ik het koud heb wordt zelden onnatuurlijk genoemd, maar groente besproeien zodat het niet word opgevroten door insecten vind men wel reuze onnatuurlijk. Als we onze geliefden kunnen redden door allerhande medische hulpmiddelen te plaatsen en/of gebruiken doen we dat maar al te graag, maar als een paprika word aangepast om beter in het lokale klimaat te groeien is het huis te klein. En ook hier geldt weer, waar ligt de grens? Want ook niet-gemanipuleerde voeding hebben we verbouwd, meestal op een plaats waar het niet toevallig groeide, en we geven het extra water, voeding, beschutting, bescherming; zo ‘natuurlijk’ is dat allemaal niet.
Maakt het überhaupt uit?
Ongeacht je visie op transeksualiteit, GMO’s of wat dan ook heb ik gewoon geen flauw idee wat de notie of iets ‘natuurlijk’ is er in godsnaam toe doet. Óf niets van ons gedrag is natuurlijk, óf alles is dat. En zelfs al was het ‘onnatuurlijk’, wat dan nog? Waarom is dat de graadmeter, de heilige graal? Ik snap het niet. Maar als ze natuurlijk willen, dan kunnen ze het krijgen.
Met een luide grunt trek ik mijn broek omlaag zodat ik plezierig in mijn hand kan kakken, om het vervolgens joelend naar de discussiërende dames te smijten. Het verbijsterde gezicht van Bep als de klodder fecaliën haar net onder haar oog treft weerhoudt me er niet van om haar vriendin eens goed aan haar haren het gangpad in te trekken, zodat ik me haar achtergelaten broodje kan toe-eigenen. Bij wijze van territorium afbakening besluit ik nog even wat urine achter te laten op de dames en hun coupé, voor ik me via de bagagerekken naar de uitgang slinger. Lekker natuurlijk.
