Ons gave landje

Weet je, ik vind Nederland best een gaaf land. We doen het op veel vlakken helemaal niet zo verkeerd, zeker in vergelijking met de rest van de wereld. Maar soms, soms ben ik bang dat we een beetje achterover zijn gaan leunen, en onze gaafheid niet meer puntgaaf houden. Soms heb ik het idee dat we de dingen die ons zo gaaf maakten, een beetje links (of juist rechts?) laten liggen. Ik heb het dan niet over de Boreale bullshit waar Baudet over bazelt, maar over progressie. Nederland was het eerste land waar het homohuwelijk werd erkend, we stonden bekend om onze vrije kijk op seksualiteit en sekswerkers, om ons drugsbeleid en onze multiculturele samenleving. Maar nu is het al een tijd geleden dat we zo’n vooruitstrevende primeur hebben gehad. Waarom eigenlijk?

De gaafheid van Nederland zit ‘m voor mij in een paar punten: we zijn nuchter, we zijn sociaal, en we zijn vooruitstrevend. In welke mate mijn jeugdige geloof dat Nederland gaaf was kwam door mijn bevoorrechte opvoeding weet ik overigens niet. Hoe dan ook heb ik het idee dat we de laatste tijd veel van die gave punten een beetje laten versloffen, en dat doet me pijn. Waar is onze nuchtere houding in ons gedoogbeleid van wiet? Waar elders wordt overgegaan tot legalisering blijft Nederland aan haar halfslachtige beleid vasthouden. En hoe gaan we in godsnaam om met onze sekswerkers? Gevangen tussen alle lasten van een normale baan en nul van de lusten kunnen sekswerkers bijna geen bankrekening openen, vallen ze tussen alle regels door en naaide het coronabeleid ze als geen ander. Terwijl sekswerkers en drugs worden tegengewerkt en weggezet, wordt religie geen strobreed in de weg gelegd als het gaat om onderwijs, belasting, coronamaatregelen en het niet-een-klootzak-zijn-tegen-LHBTQI+’ers. Het lijkt me allemaal noch nuchter, nog sociaal, noch vooruitstrevend.

Wat ook niet nuchter, sociaal of vooruitstrevend is, is de dampende walm van complot-narcisme die vanuit Amerika naar Nederland is getrokken. De eerste keren dat ik Trump zichzelf zag tegenspreken of iets hoorde zeggen dat aantoonbaar niet strookte met de werkelijkheid, moest ik lachen. ‘Gekke Amerikanen’, dacht ik nog. Nu is het 2021 en hebben we mensen die stellen dat een pandemie die wereldwijd meer dan vijf miljoen mensen het leven heeft gekost niet meer is dan ‘gewoon een griepje’, mensen die denken dat het vaccin je een Bluetoothverbinding geeft, en Kamerleden die IN DE FUCKING TWEEDE KAMER andere Kamerleden bedreigen met een Tribunaal (bijpuntje: de reden dat losgeslagen idioten altijd beginnen over berechtingen voor een extern tribunaal is omdat ze met de échte wetten niet eens het begin van een punt hebben).

En het zijn niet alleen de gekkies die het aan nuchterheid, vooruitstrevendheid en sociaal zijn ontbreekt. We hebben een leenstelsel ingevoerd en zijn een belastingparadijs voor de grootste bedrijven terwijl we onze eigen burgers genadeloos straffen als ze een foutje maken, zoals in de toeslagenaffaire. We gaan gewoon lekker voetballen in Qatar en racen in Abu Dhabi, en we spreken alleen stoere taal tegen tirannen als het voor ons financieel niet nadelig is. We bungelen onderaan bij de energietransitie, en halen nul van onze klimaatdoelen.

Wat is er gebeurd? Is het de complotcaravaan van Forum, de oud-deugdelijke christeninvloed in onze politiek, of zijn we gewoon teveel met onszelf bezig om de wereld nog beter te willen maken? Het kan natuurlijk zo zijn dat Nederland nooit zo gaaf was als dat ik dacht dat het was, en het weer een gevalletje kijken door m’n felroze bril betreft. Maar hoe dan ook, volgens mij kan het nog steeds, dat gaaf zijn. Ik heb de hoop dat als we -weer- écht gave dingen gaan doen in de maatschappij en de politiek, we ook al die gekkies wel weer meekrijgen. Vinden we het met z’n allen weer een gaaf land. Gaaf toch?