Serie: KAF Straft!
Straf! Wanneer straffen we? Wanneer worden we gestraft? En wat betekent straf vanuit verschillende perspectieven, en in verschillende vakgebieden? In de serie KAF straft schrijven verschillende auteurs over hoe straf in hun leven, werk of perspectief een rol speelt.
In interviews met orthopedagoog Joep Lenglet, strafrechtadvocate Titia Fuchs en directeur Justitiële Inrichtingen Gerard bakker belicht Elsien het waarom, in welke mate en hoe van het straffen. Monique geeft een spoken word over straf in de koelkast, terwijl Michiel vanuit filosofisch perspectief straf in een talige werkelijkheid bekijkt. Ook kinderen krijgen te maken met straf, zo schrijft Bas als basisschooldocent over straffen als leraar, en schrijft Brenda over kinderen in vechtscheidingen. Psychoanalyticus Evi kijkt naar dwang binnen de psychiatrie en de schadelijke gevolgen van deze vorm van straf. Wouter dicht over straf als kunstenaar, terwijl Eric en Zadok verhalen schrijven over een strafmysterie en een straffend geweten.
Hieronder alle items op een rijtje:
Interviews:
Orthopedagoog Joep Lenglet: De Nederlandse American Dream van het supermarktsparen.
Strafrechtadvocate Titia Fuchs: Ruimte voor het recht.
Directeur Dienst Justitiële Inrichtingen Gerard Bakker: De caleidoscopische aanpak.
Verbredend:
Spoken word over straf in de koelkast: Voor straf in de koelkast.
Een kort verhaal over een strafmysterie: Het Lot.
Een kort verhaal over een straffend geweten: Strafweg.
Poëzie over de straf als kunstenaar: Verantwoord opengereten.
Verdiepend:
Een filosofische kijk naar straf: Wantrouw degene die zichzelf straft.
Vechtscheidingen en de al dan niet bedoelde straf voor het kind: Papa kan niet eten als jij er niet bent.
Straf op school en het recht om te straffen: Strafregels.
Dwang in de psychiatrie, over waarom we tegen deze vorm van straf moeten zijn: Waarom moeten we tegen dwang in de psychiatrie zijn?
Wat is straf voor jou? Laat het hieronder weten!
In deze themamaand over straf laten de verschillende experts van Kaf hun licht schijnen over dit bijzondere fenomeen. Waarom straffen we, wat is het effect, en hoe werkt het eigenlijk?
We focussen ons volgens mij vaak teveel op straf als gerechtsdoening en te weinig als iets wat nou daadwerkelijk de praktijk beter maakt. Als we dát nou eens centraal zouden stellen zouden we straffen kunnen invoeren die daadwerkelijk wat bereiken.