Verhalen van een psycholoog – Strijders

Dit is voor wie ’s ochtends zijn bed uit moet
Dit is voor wie weer boodschappen doet. Alleen.
Dit is voor de jongen die foto’s wil maken maar in het moment alleen zichzelf vastlegt
Dit is voor het meisje zonder moeder
Dit is voor de bijstandsmoeder die het scheermes op haar nachtkastje legt
Dit is voor wie in slaap wil vallen, maar de uren ziet komen, niets liever wil dan zich overgeven, maar blijft vechten en tellen, tellen van de uren die resteren om in slaap te vallen
Dit is voor mijn nachtstrijders
Dit is voor het meisje in de schulden dat spaart voor haar ticket terug naar huis, naar Nigeria
Dit is voor de dochter van de veteraan die niet weet hoe ze haar vader moet bellen, ‘Pap ik mis je’
Dit is voor de man die bij elke stap die hij zet, elke hap die hij neemt in zijn hoofd weer de stem van zijn ouders hoort en het dan niet doet.
Dit is voor het meisje dat verkracht is
Dit is voor de man zonder adem die Dancing Queen neuriet tot hij niet meer denkt dat hij dood gaat
Dit is voor de moeder die geen kind wil maar het zit er al
Dit is voor de tuinman die zijn mantra opzegt ‘Vandaag niet, vandaag niet’
Dit is voor de man zonder adem die toch in de lift stapt
Dit is voor het meisje zonder moeder dat weer zingt onder de douche
Dit is voor de bijstandsmoeder die haar haar rood durft te verven
Dit is voor de jongen die foto’s gaat maken
Dit is voor mijn strijders
Mijn strijders
Ik ben daar ook geweest.

Onlangs overleed een cliënt in mijn praktijk door eigen toedoen. Dit gedicht is opgedragen aan alle strijders die de strijd met geestelijke gezondheidsproblemen niet overleven.