Het Grote Wennen
Een geschilderd gevoelslandschap
Door Mirthe Dokter
Ergens aan wennen moet iedereen zo nu en dan
Aan iets waar je zelf voor koos
Of aan iets dat je in je schoot geworpen kreeg
Aan een veranderend lichaam
Aan nieuwe gevoelens
Aan een nieuwe plek
Aan nieuwe mensen
Aan een nieuwe oorlog
Aan een nieuw (voor)uitzicht
Aan een nieuw leven
Aan de dood
Aan missen
Aan een onverwachtse mogelijkheid
Aan een plotselinge beperking
We wennen samen in de breedte
WEN / NEW
WENen
WENs
verWEN
WENtel
WENde
WENding
WENk
ontWEN
geWEND
NEW
WEN
De eerste meters wennen
In 2021 begon ik aan een nieuwe uitdaging: schilderen in de breedte. Doel was: het schilderen van panorama van honderd meter, tijdens het wennen aan Brussel (wist je dat er alleen een passend woord voor wennen is in het Nederlands?). Een transformerend gevoelslandschap van vergezichten, realistisch en abstract. Ik presenteer aan u de eerste meters. Door letterlijk meter voor meter te schilderen leg je een proces vast van langgerektheid; dat wat wennen ís. De eerste tien meter gaan over mijn verhuizing naar Brussel. Ik vertrok uit mijn geboortestad Arnhem om mijn toevlucht te zoeken in een stad vol rafelrandjes. Wennen aan een nieuwe plek duurt twee jaar, hoorde ik. Ik ben hier nu twee jaar en heb de vergezichten die ik schilderde in mijn gevoel zien veranderen. Van nieuwe verbluffende uitzichten naar een vergezicht waarin ik me thuis voel.
Een WENde (een omWENteling)
Ondertussen gebeurde er een wonder: ik raakte zwanger. Negen maanden wennen vanbinnen, en nu: Wennen aan een nieuw leven. Vanuit een ziekenhuisbed naast mijn te vroeg geboren zoon begon ik te tekenen. Ik was overvallen door een bevalling. Nu zat ik weken in een ziekenhuiskamer met mijn kind. Wennen aan het wonder, de liefde, de vreugde, maar ook wennen aan de schrik en het verliezen van mijn buik.
Nu zie ik hem wennen. Langzaam met zijn ogen, door steeds verder te kijken. Nog niet naar onze gezichten, dat komt later. De eerste weken wende hij nog vanuit een staat van baarmoederzijn. Aan nog even niet baby zijn. Stil en in zichzelf, warm tegen een lichaam aan. Kijkend naar binnen. Ruikend, wennen aan elkaars geur, als een diertje. Ik voelde me in die tijd voor het eerst een zoogdier. Eenmaal thuis begon het wennen aan baby zijn geworden. Bewegen van je armen, kijken naar de verte, geluiden maken. Wennen aan temperaturen, aan water, aan kleren, aan thuis zijn, aan mensen. Ik bedacht me dat dit zijn eerste thuis zou zijn, dit appartement. Deze geur zal hem vertrouwd worden en doen denken aan zijn bed.
Ik ga nu een heel kinderleven mee wennen. Aan alles wat langskomt om te leren, voor het eerst te doen, te zien vanuit zijn ogen. Opnieuw wennen aan leven. Voor het eerst wen ik aan iemand die me vanaf het eerste begin al vertrouwd is. Wen ik aan mijzelf als moeder, wij drie als familie. Het Grote Wennen is opnieuw begonnen.
Ik deel met jullie de eerste tien meter op doek van 10×1,20 (acrylverf en pastelkrijt) met vergezichten op Brussel. Plekken waar ik me om verbaasde. Die me deden bewegen om hierheen te vertrekken en die een plek werden in mijn wennen. Hierna een aantal schetsen vanuit een ziekenhuisbed. Het teken dat ik rustig wen, is wanneer ik weer een potlood oppak en ga tekenen. Dit zijn de schetsen van een kersverse moeder.
Binnenkort deel 2: Hoe ik mijn buik verloor en over moeder- en kunstenaarschap
Het Grote Wennen is beschikbaar als bruikleen (tentoonstellingen) of als participatief kunstwerk. Neem hiervoor contact op via www.mirthedokter.nl
In deze themamaand over (ont)wennen kijken we samen naar wat gewenning, of juist ontwenning, allemaal kan betekenen? Bestaat er gewenning in jouw vakgebied? Of juist in je persoonlijke leven? Of ontwen je juist?